نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی.

9 تا شهرو تخلیه کردن که سد کرخه ممکنه بشکنه.

الان که دارم این مطلبو می نویسم داره اینجام بارون میاد. انقدرام که فکر می کنیم بلا برای همیسایه نیست. میتونه یه روز در خونه ما رو هم بزنه. فکر کن یهو بلندگوها داد میزنن اهالی محترم هر چه سریعتر خانه های خود را تخلیه کنید. کجا میخوای بری؟چی میخوای برداری؟

واسه خشت خشت این خونه جون کنیدی حالا با صدای یه بلندگو باید بذاری و بری.

نبار لعنتی نبار. اون موقعی که زمینا خشک شد روستا هامون متروکه شد کدوم قبرستون بودی و حالا اومدی جون باقیمونده از خشک سالی رو از حلقوم مردم بیرون میکشی.

قصه از این قراره که بین ذرات خاکو آب و مقداری هوا پر کرده.وقتی آب برای چند سال پیاپی نیست این فواصل که حالا فقط هواست با ذرات ریز خاک پر میشه و خاک فشرده میشه و به قولی زمین نشست میکنه. این اتفاق که افتاد دیگه دنیای ابرم بباره فایده نداره چون راه نفوذی به داخل زمین ندارن و  که برسه به سفره های زیر زمینی فقط روی زمین جاری میشن و این فاجعه رو ایجاد میکنن. نمیدونم غرب کشورم با مشکل نشست زمین روبرو بودن یا به این مرحله از خشک سالی نرسیده بودن ولی دشت خراسان و تهران و کویر مرکزی به شدت با این پدیده روبرو بود.

به این میگن نوشدارو بعد از مرگ سهراب. وقتی زمینتمون آب نمی پذیره خدا برامون ابر می فرسته.